“Innovatie is mijn grote drijfveer”
Zijn kantoor oogt als een directiekamer, met in het midden een grote vergadertafel en achterin een breed bureau met twee schermen en daarachter een moderne, ergonomische stoel. Maar het is geen directiekamer. ‘Ik ben gedegradeerd naar beneden’, zegt de 84-jarige innovatie-expert, met een knipoog. ‘Boven hadden ze ruimte nodig.'
Zijn nieuwste innovatie
Hij loopt om de vergadertafel heen en toont een ingelijste grafische impressie met zijn nieuwste uitvinding: de RoBlock, de draaibare aanrijdbeveiliging van hoogwaardig terrazzobeton. Een wegversperringssysteem in de vorm van een bank, bloembank of kunstwerk, dat precies past binnen het gewenste straatbeeld. “Op die manier kan het beveiligen en verfraaien van de buitenruimte hand in hand gaan. Dat is toch een veel mooiere oplossing dan de stalen buizen die je nu op straten en pleinen uit de grond ziet komen?”
Van Dijk heeft voor de RoBlock een Nederlands octrooi bemachtigd en het Europees octrooi aangevraagd. Een belangrijk en innovatief element van de RoBlock is de radar. “Die signaleert wanneer iets of iemand zich binnen de draaicirkel bevindt. Dan stopt-ie direct met draaien. Het octrooi heb ik verleend gekregen op dat roterende aspect. In de betonnen fundering onder de grond zijn de draaischijf en elektromotor verwerkt. Je kunt het systeem bedienen via kentekenherkenning, een app of een afstandsbediening.”
Samen met vader opgericht
Piet van Dijk is de oprichter en oud-eigenaar van Van Dijk Maasland, totaalaanbieder in infra-, bouw-, milieu-, funderingstechnieken en groenvoorzieningen. Een familiebedrijf, opgericht in 1953. “Samen met mijn vader”, vertelt Van Dijk, die in juni 85 jaar wordt. “Ik was een jaar of zestien, net van school, zo ging dat vroeger. Mijn vader is met een trekkertje begonnen en vanuit ons landbouwbedrijf is het aannemersbedrijf ontstaan. Met nu ongeveer negentig mensen op de payroll.”
Begin deze eeuw droeg hij het bedrijf geleidelijk aan over aan zijn zoon Frans. Hij bleef daarna wel ‘gewoon’ aan het werk. “Ik ben hier praktisch elke dag, meestal vanaf een uur of tien tot begin van de middag. Ik heb mijn eigen werk, maar dat maakt wel onderdeel uit van het bedrijf.” Er lopen hier nog genoeg mensen rond die hem als directeur hebben meegemaakt. “Net kwam ik nog een machinist tegen die met zijn laatste klus bezig is en volgende week met pensioen gaat.”
Hij gaat namens de zaak ook nog geregeld op bezoek bij klanten. “Als er een probleem is met water of met stank, bellen ze mij op. Piet, kom eens even kijken.” Hij staat erom bekend altijd met ‘nieuwe oplossingen’ bezig te zijn. En met succes, zo blijkt wel uit alle octrooien die hij in de loop der jaren heeft vergaard, zes of zeven inmiddels. “De eerste was ook de meest succesvolle.”
Altijd met nieuwe dingen bezig
Zijn eerste octrooi dateert alweer van 1980, een oplossing (met schuimbeton) voor het isoleren van kruipruimtes. Een baanbrekende innovatie, waarmee Van Dijk zijn naam vestigde in de isolatiewereld en waarover hij zelfs mocht vertellen op de landelijke televisie. “Ik zat in de tweede uitzending van De Nationale Ideeënbus, het eerste innovatieprogramma op de Nederlandse tv. De volgende dag stond de telefoon roodgloeiend bij alle woningbouwverenigingen. Iedereen had water en stank in de huizen. Ik hoefde maar een woningbouwvereniging te bellen en ik werd met open armen ontvangen.”
Uit een stapel ordners plukt hij zijn map met octrooien, slaat die open op tafel, begint erin te bladeren en benoemt welk octrooi nog ‘loopt’ en welke niet. Van de ‘gatenkaas’ om asfalt op polderwegen lichter te maken tot verplaatsbare speelplateaus. Tussendoor merkt hij op dat het verzinnen van nieuwe oplossingen altijd zijn grote drijfveer is geweest. ‘Je loopt tegen een probleem aan en daar zoek je een oplossing voor. Vroeger had ik een opnameapparaat in de auto om ingevingen op in te spreken. Toevallig heb ik dat ‘lulijzer’ laatst weer opgezocht.”
Hij stopt met bladeren bij het (nog lopende) octrooi voor de zogeheten zelfrijzende waterkering. “Die heb ik niet van mezelf”, bekent hij meteen. “Er kwam een keer iemand langs en die zei: ik hoor dat u altijd met nieuwe dingen bezig bent en ik heb iets bijzonders. Dat idee heb ik verder met hem ontwikkeld en octrooi op aangevraagd. We hebben het in Antwerpen geïntroduceerd, om de historische kademuur van de Schelde te beschermen, maar het moet nog steeds uitgevoerd worden. Ik hoop dat ze opschieten, want ik zou het wel leuk vinden om dat nog mee te maken… Ik zal ze nog eens bellen.”
Geruststellende gedachte
Hoewel Piet van Dijk vooral druk is met zijn eigen projecten, maken zijn kantoorgenoten nog altijd gretig gebruik van zijn kennis, ervaring en vindingrijkheid. “De laatste tijd schuif ik af en toe aan bij de brainstormsessies van een groot aanbestedingstraject voor het vernieuwen van kades.” Hij wijst naar zijn bureau. “Daar liggen de schetsen. Samen met een gepensioneerde vriend, een oud-hoogleraar in de waterbouw, ontwikkel ik ideeën die mijn zoon kan inbrengen bij de commissie.”
Innovatie en inventiviteit zijn volgens Piet van Dijk in het bedrijf geborgd. “Daarom trekken wij ook namens twee collega-bedrijven de kar in die aanbesteding, omdat we innovatief zijn.” Buiten kantoor ziet hij zijn creatieve genen vooral terugkomen in zijn dochter, een binnenhuisarchitect, en vier kleindochters. “Ze doen allemaal studies waarin creativiteit belangrijk is. Van de kunstacademie tot bouwkunde. Dat zit dus zeker in de familie!”
Tot slot nog even terug naar de RoBlock, waarvan het showmodel buiten op het pad momenteel nog het enige actieve exemplaar is. “We zijn druk bezig met de productintroductie. De website is bijna klaar en binnenkort heb ik een aantal afspraken met mogelijke partners en gebruikers. Ik ben nu ook volop in gesprek met enkele grote gemeenten. Normaal gesproken richten wij ons op het aanleggen van de buitenruimte, niet op het ontwerpen. Dat maakt de introductie iets lastiger, maar de markt voor deze oplossing ís er, nu alleen nog een ingang vinden. Ondertussen is het een geruststellende gedachte dat ik het octrooi in handen heb. Altijd fijn!”
