close icon-linkedin icon-twitter icon-facebook icon-mail icon-google-plus icon-search icon-phone icon-instagram
Wat zoekt u?
Grenzen van modelrecht
Artikel 26 aug 2019

Non traditional designs. Een verkenning van niet-traditionele merken

Dit artikel behandelt de grensgebieden of samenloop van het modellenrecht met het octrooirecht enerzijds en het merkenrecht anderzijds. Aan de hand van het Doceram-arrest van het Hof van Justitie wordt de samenloop met het octrooirecht behandeld. De samenloop met het merkenrecht wordt vanuit het merkenrecht bezien aan de hand van de heersende rechtspraak met betrekking tot de wezenlijke waarde van de waar.

In een themanummer over ‘non-traditionals’ mag een bijdrage over het modellenrecht niet ontbreken. Met enige taalkundige creativiteit is een model namelijk per definitie niet-traditioneel te noemen. Immers, voor een geldig modelrecht moet een model niet alleen nieuw, maar ook een eigen karakter hebben. Van dit eigen karakter is sprake wanneer de algemene indruk van een model verschilt van de algemene indrukken van modellen die eerder zijn geopenbaard. Een geldig model moet dus breken met de traditie.

 

Een niet-traditioneel karakter is dus een belangrijke voorwaarde voor een geldig modelrecht. Het vormt de kern van het modellenrecht, dat er – kort gezegd – op gericht is om het esthetische karakter van voortbrengselen te beschermen. Daarin verschilt het modellenrecht van het octrooirecht. Om de samenloop van het modellenrecht en het octrooirecht te voorkomen, zijn technisch bepaalde elementen zijn van modelrechtelijke bescherming uitgesloten. Het Europese Hof van Justitie heeft in het Doceram-arrest1 van 8 maart 2018 belangrijke richtsnoeren gegeven voor de beoordeling van modellen met een twijfelachtig esthetisch, doch overwegend technisch karakter. Dit artikel zal dieper ingaan op deze uitspraak en de grens tussen het modellen- en het octrooirecht.

 

Maar, hoewel de grens tussen het octrooirecht en het modellenrecht veelbesproken is, willen we in dit artikel ook aandacht besteden aan de grens met het merkenrecht. Interessant genoeg wordt deze grens vooral in de merkenwetgeving aangestipt. Zo luidt één van de klassieke uitsluitingsgronden voor een vormmerk dat het niet mogelijk is om een vorm als merk te registreren, wanneer de vorm een wezenlijke waarde aan de waar geeft. Achtergrond hiervan is (o.a.) om de samenloop van het merkenrecht met het auteursrecht en – jawel – het modellenrecht te beperken. Met de invoering van de nieuwe Europese merkenwetgeving, ook wel aangeduid als ‘Trademark Package’ zijn de typische uitsluitingsgronden voor vormmerken ook gaan gelden voor de andere merkvormen. Heeft deze uitbreiding van weigeringsgronden consequenties voor de samenloop tussen het modellenrecht en het merkenrecht? Een verkenning van de grenzen van het modellenrecht, op zoek naar niet-traditionele modellen.

 

Dit artikel is voor het eerst gepubiceerd in het BMM Bulletin 2/2019.

Download het artikel en lees verder
pdf - 506.28 KB